علي رغم افزايش مصرف فيبرهاي رژيمي سبب كاهش ميزان ابتلا به چاقي، بيماريهاي قلبي عروقي، ديابت و برخي از انواع سرطان ميگردد، اما مقدار مصرف فيبر به عنوان چالشي باقي مانده است. تنها مانعي كه براي جذب زياد فيبر وجود دارد، احتمالا عدم درك كافي از ماهيت فيبرها هم از لحاظ تغذيهاي و هم بهعنوان شاخهاي از علم ميباشد. گرچه يافتههاي علمي در رابطه با نشاسته مقاوم كه امروزه توسط انجمن تحقيقات پزشكي و سلامت ملي مورد شناسايي قرار گرفته دلالت بر آن دارد كه فيبرهاي رژيمي ماهيتي پويا و توسعه يافته دارند. در حقيقت انجمن تحقيقات پزشكي گزارش معتبري از مقايسه فيبرهاي معمول با نشاسته مقاوم در زمينه مزاياي سلامتي بخش ارائه داده است. نشاسته مقاوم در ماكاروني ميتواند بهعنوان يك منبع با ارزش تغذيهاي تلقي گردد، حتي اگر در رژيمهاي غذايي اثرات سلامتي بخش زيادي هم نداشته باشد.
نشاسته مقاوم اولين بار در سال 1982 مطرح گرديد. نشاسته مقاوم در ماكاروني توسط بخش استاندارد غذايي استراليا-نيوزيلند بهعنوان يك ماده حاوي فيبر رژيمي تعريف گرديد و به سرعت در مجامع علمي بهعنوان مادهاي با ارزش و سودمند براي سلامتي معرفي شد.